steentje, steen, kassei

Stenen, steentjes, we nemen allemaal wel eens een steentje mee, en altijd vinden we onze steen 'een schat'

Juf bracht enkele stenen mee naar school.
'Waw, juf, dat zijn magische stenen'
'Ah, ja, waarom denk je dat?'
'omdat ze blinken, en omdat ze zó mooi zijn'

'oei, die steen is kapot!'

'hij zit vast met elastiekjes en er is een gat in!'

'Waw, dat is een magische steen.  Er staan bomen in die blinken!'
'Ja, het is een bos dat blinkt.'

We gaan in onze schooltuin op zoek naar stenen, zouden we hier ook een magische steen vinden?'

In het kippenhok liggen wel wat stenen.

Stenen wegen zwaar, maar samen kunnen we dat wel dragen.

Juf heeft nog stenen meegebracht, het zijn fossielen.
Fossielen zijn heel, heel, heel, heel, heel oude stenen.

Helpende hand, Charlotte toont een fossiel aan de klasgenootjes.
Dat lijkt wel een slak!

In de huishoek gaat het leven gewoon door, de tafel wordt gedekt, poppenmama Liv maakt eten.

In sommige stenen kan je een figuurtje zien, soms zie je blaadjes in een steen, soms is er ook niets te zien.  Met het vergrootglas onderzoeken we onze stenen.

De stenen die we meebrachten uit de schooltuin, zijn niet zo proper, daar hebben we wat kuiswerk aan.

Aan de spoorweg wordt niet gestaakt, er wordt volop gewerkt.

Suze bracht een grote witte steen mee naar school

'dat is een mama steen' vinden onze kleutertjes.

'we hebben ook kindjes stenen'

We hebben oma steen, mama-steen, kindje-steen, kleuter-steen en baby-steen.

We vroegen al eerder aan juf om soep te maken, 'tomatensoep met balletjes' dat wilden we zo graag, en 't kwam in orde.

Donderdag maakten we tomaten-komkommersoep, met balletjes. 

We sneden de tomaten in stukjes

en de komkommer sneden we ook in stukjes.

Terwijl onze pot op het vuur stond te sudderen, dekten Kobe en Lennert de tafel.

't Is zover, de soep is klaar, we kunnen eten.

Juf stelde voor dat wij de soep zouden opeten, en zij zou dan de balletjes eten, maar nee, daar waren we niet mee akkoord!

We hebben heerlijk gesmuld, 'mag ik nog, juf' was een steeds weerkerend zinnetje.

Natuurlijk mochten we nog soep eten, gezonde, verse soep, daar zeggen we niet 'nee' tegen.

De kindjes van juf Carine hadden hun fietsdag, wij mochten ook eens een toertje rijden.

Lennert bracht nog een steen mee naar school, een grote steen, uit de kelder en kleine stenen van het pad naar de deur.

Sien had ook steentjes meegebracht, dit waren bijzondere stenen, het waren stenen in de vorm van een hartje.

Suze had ook stenen meegebracht naar de klas, het waren speciale stenen, gevonden op vakantie in Italië.

Suze had ook hele kleine
 steentjes meegebracht in een glazen flesje, maar helaas, Suze vertelde zo enthousiast over haar flesje, dat het uit haar handen gleed.  Ze wilde de scherven wel mee naar huis nemen, dan kon papa het plakken, maar toen ze de vele glasscherven en de glassplinters bekeek dacht ze toch ook wel dat papa hier niets meer zou kunnen van maken.

Geen nood, juf had wat flesjes voorzien en Suze mocht een ander flesje kiezen.

We hadden 2 flesjes gemaakt van plastic en 2 flesje gemaakt van glas.

Heaven tikte met een steen tegen de flesjes, zouden alle hetzelfde klinken?

Neen, de glazen flesjes klinken anders dan de plastic flessen.

Alle kleutertjes vinden dat de glazen flessen het mooist klinken.

Suze kiest een plastic flesje, 'dat is veiliger, juf, voor als ik het flesje nog eens zou laten vallen'

Dat was een verstandige keuze!

Nu was het even zoeken hoe je de steentjes weer in het flesje kan krijgen.

'met een lepel'

of eerst de steentjes in het dopje van de fles scheppen, en dan in de fles.

Ai, neen, dat is geen goed idee, dan vallen er te veel steentjes terug op de grond.

'maar we hebben toch een trechter, waar we ook in de zandbak mee gespeeld hebben'

Ah, ja, dat hebben we.

Zouden alle stenen even zwaar zijn? Dat vroeg juf zich luidop af.

'neen, juf, sommige stenen zijn heel zwaar, andere stenen zijn minder zwaar.'

'Dit is de zwaarste steen, maar ik kan die al dragen, wel met m'n 2 handen.'

We raden welke steen de zwaarste is en welke steen de lichtste is.

Eerst voelen we

dan wegen de stenen op de weegschaal.

We schilderen zelf onze toversteen.

Als je goed kijkt, kan je heel wat zien in de stenen.

Wegen vinden we echt wel leuk.

We hadden alweer een boeiende week!